Liszajec zakaźny pospolity (impetigo contagiosa vulgaris streptogenes) jest częstym schorzeniem u dzieci, umiejscawiającym się zazwyczaj w skórze twarzy, w okolicy ust i otworów nosowych, a niekiedy także w skórze głowy owłosionej (jako powikłanie ropne wsza- wicy lub grzybic). W miejscach tych powstają pęcherzyki lub pęcherze wypełnione cieczą przejrzystą, a po pęknięciu tych wykwitów powstają nadżerki wydzielające ciecz surowiczą zasychającą w opisane wyżej „miodowe” liszajcowate strupy. Często stwierdza się obrzęk i bolesność okolicznych węzłów chłonnych. W leczeniu stosuje się najpierw okłady z wodnych roztworów środków odkażających (Sol. Acid, boric. 2%), a następnie maści z zawartością środków odkażających (Ung. Hydraig. praecip. alb. 1—2%, lub Ung. Hydrarg. oxydât, llav. 1—2%), lub antybiotyków (Ung. Oxyterracini 1%, Ung. Oxycort-A, Ung. Detreomycini 1%). Wskazane są zmywania miejsc zajętych zmianami chorobowymi ciepłą wodą i mydłem.
Dalej