Zabiegami rehabilitacyjnymi powinni być objęci pacjenci, którzy dotknięci zostali w różnym stopniu procesem chorobowym:

– do grupy pierwszej zaliczamy chorych, u których upośledzenie s-prawności funkcjonalnej pozwala na wykonywanie pracy, przy usunięciu ze środowiska swoistych czynników patogennych. Stanowią oni grupę dyspanseryjną zagrożoną inwalidztwem.

– grupę drugą tworzą osoby niepełnosprawne (inwalidzi), u których upośledzenie sprawności, tylko w nieznacznym stopniu, ogranicza możliwości wykonywania pracy zawodowej lub powoduje zmianę zawodu. Osdby te wymagają często, aby w miejscu pracy stworzono im określone ułatwienia, pomocne przy wykonywaniu niektórych czynności. Stan zdrowia tych pacjentów kwalifikuje ich jako osoby niepełnosprawne (III grupa inwalidzka),

– do grupy trzeciej zaliczamy osoby niepełnosprawne, u których obserewujemy znaczne ograniczenie sprawności – mogą oni wykonywać pracę w warunkach specjalnych (mniej godzin zatrudnienia, specjalne stanowisko pracy w zakładzie pracy chronionej). Chorzy ci są wprawdzie zdolni do samoobsługi, lecz często z pomocą specjalnych aparatów ortopedycznych i urządzeń wspomagających. Bezwzględnie powinni być oni wyposażeni w odpowiedni środek lokomocji i właściwy sprzęt rehabilitacyjny. Stan ich zdrowia kwalifikuje tych pacjentów do II grupy inwalidztwa,

– w grupie czwartej znajdują się osoby niepełnosprawne, których stan zdrowia nie pozwala na wykonywanie nawet czynności samoobsługi i znajdują się oni w znacznej zależności społecznej, Chorzy ci wymagają stałej opieki osób drugich lub instytucji do tego celu powołanych. Taki stan zdrowia powoduje, że otrzymują oni opiekę i uprawnienia I grupy inwalidzkiej.