Ad 4) Sprawę fizjologicznej okresowej niepłodności kobiecej i fizjologicznego stanu największej jej płodności starano się w ostatnich kilkunastu latach wyzyskać do celów regulacji urodzin, opierając się na doświadczeniach Knausa i klinicznych spostrzeżeniach Ogino.

Teoria Knausa i Ogino opiera się na twierdzeniu, że jajeczkowanie odbywa się u kobiety stale w pewnym oznaczonym czasie, pozostającym w związku z przebytą miesiączką, a żywotność nie- zaplodnionego jaja i plemników w częściach rodnych kobiecych utrzymuje się, jeżeli chodzi o jaja, w granicach do 24 godzin, jeżeli zaś chodzi o plemniki – przez 48 godzin. W czasie kiedy jaja nie ma w częściach rodnych, nie może nastąpić zapłodnienie, stosunek płciowy jest zatem wówczas bezowocny. U kobiety prawidłowo miesiączkującej (cykl miesięczny 28-dniowy) jajeczkowanic przypada na czternasty dzień po rozpoczęciu się ostatniej miesiączki. Uwzględniając nieznaczne odchylenia w czasie trwania cyklu miesięcznego i biorąc pod uwagę ograniczoną w czasie żywotność plemników i nie zapłodnionego jaja należałoby przyjąć, że u kobiety, u której miesiączki wypadają co 28-32 dni, zajście w ciążę jest możliwe, według Knausa, tylko między ! 1-15 dniem cyklu miesięcznego..

Co do wartości praktycznej teorii Knausa i Ogino istnieją poważne różnice zdań.